La précarité d’emploi, la pluriactivité et la polyactivité chez les musiciens montréalais

Abstract

Le travail des artistes en général, constitue un champ scientifique peu étudié en sciences sociales, particulièrement en ce qui a trait aux conditions d’effectuation du travail des musiciens. Cela explique notre raison d’étudier les conditions de travail des musiciens qui résident à Montréal. En effet, notre étude se base sur deux questions fondamentales, c’est-à-dire, la précarité de l’emploi oblige-t-elle les musiciens montréalais à opter pour un modèle de vie professionnel pluriactif et polyactif? Et quelle signification attribuent ces professionnels à cette pluriactivité et polyactivité? Ce projet se base sur deux axes. Le premier concerne la précarité d’emploi qui caractérise le marché du travail musical et le recours contraint à la pluriactivité et à la polyactivité, et le second axe concerne le recours des musiciens montréalais à ces deux phénomènes comme une stratégie et une opportunité professionnelle. L’incertitude quant à l’avenir professionnel et au revenu qui caractérise le travail des musiciens montréalais, joue un rôle important dans la précarisation du travail de ces professionnels. En effet, la précarité d’emploi est un facteur fondamental qui pousse ceux-ci vers un cumul d’emplois. En ce qui concerne la pluriactivité, celle-ci regroupe toutes les ressources de revenus du musicien venant des emplois artistiques liés à son champ d’expertise. En ce qui concerne la polyactivité, celle-ci regroupe toutes les activités qui sont en dehors de son champ d’expertise principal (artistique et non-artistique). Malgré la nature contrainte de ce modèle de vie pluriactif et polyactif, celui-ci présente une stratégie efficace face aux défis qui existent sur le marché du travail musical et aborde une opportunité de socialisation pour ces professionnels. Notre recherche étant de nature qualitative, nous optons pour une approche empirique exploratoire hybride. Nous avons réalisé dix entrevues semi-dirigées portant sur la vie professionnelle de nos participants.

The work of artists in general constitutes a scientific field that has been under-researched in social sciences, particularly regarding the conditions under which musicians work. This explains our reason for studying the working conditions of musicians who reside in Montreal. Indeed, our study is based on two fundamental questions, that is to say, does the precariousness of employment among Montreal musicians force them to opt for pluriactivity and polyactivity in their professional life? And what significance do these professionals attribute to this pluriactivity and polyactivity? This project is based on two axes. The first concerns the precariousness of employment that characterizes the musical labor market and the forced recourse to pluriactivity and polyactivity, and the second axis concerns the recourse of Montreal musicians to these two phenomena as a strategy and a professional opportunity. The uncertainty about the professional future and the income that characterizes the work of Montreal musicians plays an important role in the precariousness of the work of these professionals. Indeed, job insecurity is a fundamental factor that pushes them towards multiple job holding. Regarding pluriactivity, this brings together all of the musician's income resources from artistic jobs linked to his field of expertise. As for polyactivity, this includes all activities that are outside of his main field of expertise (artistic and non-artistic). Despite the constrained nature of this pluriactive and polyactive model of professional life, it presents an effective strategy to face the challenges that exist in the musical labor market and addresses a socialization opportunity for these professionals. Our research follows a qualitative approach in which we opt for an exploratory and hybrid empirical technique. We have also conducted ten semi-structured interviews concerning the professional life of our participants.

کار هنرمندان به طور کلی یک زمینه علمی است که در علوم اجتماعی ، خصوصاً با توجه به شرایط کاری موسیقی دانها ، به طور کمی مورد مطالعه قرار گرفته است. این امر دلیل ما را برای مطالعه شرایط کار نوازندگان ساکن مونترال توضیح می دهد. بدون شک، تحقیق ما بر دو سوال اساسی استوار است. به این معنا که آیا نا امنی شغلی در بین نوازندگان مونترآلی، آنها را مجبور به چندکاری می کند؟ و این که این‌چند کاری چه معنی برای این نوازنده ها دارد؟ این پروژه بر دو محوراستوار است. اولین مورد مربوط به ناامنی شغلی است که مشخصه بازار کار موسیقی دانان و توسل اجباری به چند فعالیتی می باشد و محور دوم مربوط به توسل موسیقیدانان مونترال به این پدیده به عنوان یک استراتژی و یک فرصت حرفه ای است. عدم اطمینان در مورد آینده شغلی و درآمد که ویژگی کار نوازندگان مونترال است ، نقش مهمی در به خطر افتادن کار این متخصصان دارد. در واقع ، عدم امنیت شغلی عاملی اساسی است که آنها را به سمت نگهداری چند شغلی سوق می دهد. چند شغلی این امکان را به نوازنده می دهد تا منابع مختلف درآمد را در اختیار داشته باشد که مرتبط با شغل اصلی وی به عنوان نوازنده می باشند. در مورد نوع دیگری از چند فعالیتی باید ذکر کرد که ، شامل کلیه فعالیتهایی است که خارج از حوزه اصلی تخصص نوازنده (هنری و غیر هنری) است. علیرغم ماهیت محدود کننده این مدل زندگی حرفه ای چندمنظوره و چند فعالیتی ، این یک استراتژی موثر برای مقابله با چالشهایی که در بازار کار موسیقی وجود دارد و همچنین فرصتی برای اجتماعی شدن این متخصصان به حساب می آید. تحقیق ما از یک رویکرد کیفی پیروی می کند که در آن ما یک روش تجربی اکتشافی را انتخاب می کنیم. ما همچنین ده مصاحبه نیمه ساخت یافته در مورد زندگی حرفه ای شرکت کنندگان خود انجام داده ایم.